Chlotarius II Der Merovingen

  Algemene notities:

koning der franken 613-629, in 593 moest zijn leger de eerste aanval afslaan van de graaf van Champagne Wintrion, iets later, in 596 viel hij in gezelschap van zijn moeder, Parijs met zijn omgeving aan dat hij snel veroverde, hetgeen echter van korte duur was toen drie jaar later in 600 twee neven van Clotaire, de koningen Thierry en Théodebert, zich verenigden en hem volledig in de pan hakte bij Dormelle, hij wist zelf nauwelijks te ontsnappen en moest een beschamende vrede sluiten, waarbij hem slechts Rouen en diens directe omgeving bleef, wist na enkele mislukte pogingen de juiste allianties te kiezen en werd uiteindelijk vorst over geheel Francië, overleefde diverse complotten maar moest in 623 toestaan dat zijn zoon Dagobert I koning van Austrasië werd maar hij behield o.a. Auvergne en la Provence, Dagobert verzette zich maar wist niet meer te veroveren dan de Champagne, in 626 moest hij weer een gevaar keren door Godin, hofmeier van Bourgondië, zoon van Garnier II en ongetwijfeld zijn schoonzoon, te vermoorden die de erfenis van zijn vader probeerde te veroveren, hij behoorde tot de laatste sterke merovingers die zijn zoon in staat stelde een krachtig rijk met bekwame hand te regeren.

De overgang van de kleine vorst in Rouen tot het uiteindelijk resultaat verliep met veel bloedige oorlogen, in 604 werd hij voorzichtig wat agressiever met een slechte afloop, weliswaar kwam één van zijn grootste vijanden Bertoald om het leven maar hij verloor eveneens zijn eerstgeboren zoon Mérovée; in 607 zocht hij toenadering tot Thierry en werd zelfs peetoom van diens zoon Mérovée, einde dat jaar vielen de visigothen Thierry’s rijk binnen en Clotaire was er snel bij een coalitie te vormen tegen de visigothen die ook Theodobert en Agon, koning van Lombardië, omvatte, de coalitie hield niet lang stand en de gehele affaire ging als een nachtkaars uit, de spanning tussen de twee broers bleef echter oplopen en in 611 is het Thierry die Clotaire overhaalde gezamenlijk Théodebert aan te vallen, hem het noorden van Neustrië belovend bij een overwinning, in twee bloedige veldslagen wist Thierry zijn broer vernietigend te verslaan en hem met zijn gehele familie te executeren (612), Thierry was echter niet zo gelukkig met zijn gedane belofte en stond op het punt Clotaire aan te vallen toen hij onverwachts stierf in Metz aan de dysenterie, zijn troepen losten zich op; nu is het Brunhilde die zich sterk maakte voor de Neustrische troon voor haar achterkleinzoon Sigebert II, zij had zich echter de haat van vele bisschoppen en edelen op de hals gehaald door haar autocratisch optreden en vertegenwoordigers van de adel, o.a. Pepijn en Arnulf in Austrasië en Garnier II voor Bourgondië vroegen aan Clotaire om zo snel mogelijk tegen Brunhilde op te trekken, hij trok snel Austrasië binnen, vervolgens Champagne en Bourgondië waar hij Brunhilde en haar drie achterkleinkinderen gevangen nam, de vierde, Childebert, had kunnen vluchten, doodde behalve zijn petekind Mérovée alle kinderen van Thierry en bracht de bijna zeventig jarige Brunhilde barbaars om na drie dagen martelen, met haar stierf één van de meest markante figuren van de VIe eeuw, Clotaire kon zich nu met recht koning der franken noemen.

Door de Merowingse familie uit te roeien wordt hij uiteindelijk koning van het complete Frankische Rijk.

Chlotarius II wordt in 584 geboren als zoon van Chilperik I, koning van Neustrië, en Fredegonde. Als Chlotarius geboren wordt, is zijn vader al enkele maanden dood. Door messteken om het leven gebracht. Algmeen wordt aangenomen dat Chlotarius' moeder, Fredegonde, de hand heeft gehad in deze moord. Fredegonde zorgt ervoor dat haar pasgeboren zoon tot opvolger van Chilperik I wordt benoemd. Ze regeert, zolang hij minderjarig is, uit zijn naam. Fredegonde beschermt het rijk van Chlotarius tegen invallen van de Austrasische koning Childebert II. Fredegonde laat diverse aanslagen plegen op het leven van Childebert II, echter zonder resultaat. Ze verslaat hem uiteindelijk in 593 bij Soissons.
Childebert II wordt in 595 door de Austrasische adel, die zijn bewind beu is, vergiftigd. Daarmee zijn de problemen voor Fredegonde en Chlotarius echter niet opgelost. Childebert wordt opgevolgd door zijn twee zonen, Theodebert en Theodorik, die hun gezamenlijke macht inzetten tegen Neustrië. In 596 overlijdt Fredegonde op de leeftijd van 53 jaar. Vanaf dat moment staat Chlotarius (pas 12 jaar oud) er alleen voor. Zijn nieuw-verworven zelfstandigheid brengt hem weinig goeds. In 604 wordt hij door de broers Theodebert en Theodorik verslagen waarbij hij vrijwel zijn gehele territorium verliest.
Na hun overwinning op Chlotarius II, raken de broers Theodebert en Theodorik onderling slaags. Theodorik zoekt daarbij de steun van Chlotarius wat resulteert in de dood van Theodebert in 612. Chlotarius III eist in ruil voor zijn hulp gebieden op die Theodorik hem weigert te geven. Een jaar later, in 613, overlijdt ook Theodorik. Brunhilde, de grootmoeder van Theodorik, probeert om Sigebert II (de zoon van Theodorik) op de troon te krijgen. Sigebert is een jong kind en in de praktijk zou Brunhilde uit zijn naam regeren. De Austrasische adel, onder leiding van Pippijn van Landen, ziet dit niet zitten. Ze vragen Chlotarius II daarom om de macht over te nemen. Chlotarius laat Brunhilde en de zonen van Theodorik II gevangen nemen en vermoorden. Brunhilde, inmiddels hoogbejaard, sterft een gruwelijke dood. Gedurende drie dagen wordt ze gemarteld en op een kameel aan het hoofd van de troepen rondgereden, waarna ze met een arm en een been wordt vastgebonden aan de staart van een wild paard en zo rondgesleept over de ruwe wegen tot de dood erop volgt.
Chlotarius II is nu de heerser over het gehele Frankische rijk. Hij moet echter veel concessies doen aan de Austrasische edelen, die hem aan de macht hebben geholpen. In 614 sluit hij een verdrag met hen af waarbij waarbij onder meer wordt overeengekomen dat de drie delen van het Frankische rijk, Austrasië, Neustrië en Bourgondië, elk een eigen regering zullen krijgen onder leiding van zogenaamde 'hofmeijers' (een erfelijk ambt, vergelijkbaar met de positie van een eerste minister). Formeel zijn de Merovingers nog steeds koning, maar hun macht is gebroken en een nieuwe periode in de West Europese geschiedenis breekt aan.
Hoewel Chlotarius ook wel "de Grote" wordt genoemd, was hij een zwakke koning. De moord op Brunhilde en de zonen van Theodorik was nodeloos wreed: geen daad van sterkte maar van zwakte. Gedurende zijn regering werd het land bovendien in feite gerund door Pippijn van Landen die de functie van hofmeijer bekleedde. Chlotarius II sterft in 629 en wordt opgevolgd door zijn zonen Dagobert I en Charibert II.

Chlotarius trouwde met Adaltrude (Altrudis of Autru). in 600. (Adaltrude (Altrudis of Autru). werd geboren omstreeks 585 en overleed in 604.)

Chlotarius trouwde vervolgens met Bertrude van Bourgondië, dochter van Richomer van Bourgondië en Gertrude d'Hamage. (Bertrude van Bourgondië werd geboren omstreeks 570 en overleed in 618.)

Chlotarius trouwde vervolgens met Sichilde van Ardennen, dochter van Brunulphe II. van Ardennen en N.N. (Sichilde van Ardennen werd geboren omstreeks 587.)