Nicolaas van Swaeff

  Algemene notities:

Het Land van Mechelen, samen met de stad en de heerlijkheid Mechelen, was oorspronkelijk een Luiks leen, gehouden door het geslacht Berthout. In 1312 droeg Gillis Berthout het leen echter op aan de hertog van Brabant, wat tot twisten met het bisdom Luik leidde. Er kwam toen een regeling waarbij de stad en de heerlijkheid Mechelen weer aan het bisdom Luik kwamen, maar door Brabant bestuurd zou worden. Het land van Mechelen bleef een Brabants leen. De bisschop was hiermee niet erg tevreden, en verkocht het bezit van de stad en heerlijkheid Mechelen aan Lodewijk van Male, graaf van Vlaanderen in 1333. Er ontstonden nu langdurige twisten tussen Brabant en Vlaanderen, die pas na de Brabantse successieoorleg bij de Vrede van Ath in 1357 mede werd geregeld. Het bezit en het bestuur van de stad en de heerlijkheid Mechelen kwamen toe aan Vlaanderen. Het werd een, van Brabant onafhankelijke enclave in het Brabantse gebied, wat allerlei moeilijkheden veroorzaakte, vooral over de scheepvaart op de Dyle. Het Brabantse leen, het Land van Mechelen, dus niet te verwarren met de heerlijkheid Mechelen, dat eraan grensde, kwam in 1384 aan Jan van Arkel, als leenman van de hertogin van Brabant. het gebied dat ongeveer 350 km2 besloeg, bevatte een groot aantal dorpen, en ook de heerlijkheden Duffel, St. Cathelijne-Waver en Perwijs. Zo wordt een enkele maal in de oorkonden Jan van Arkel als Heer van Perwijs gevonden.
De zuster van Jan van Arkels schoonmoeder, Mechteld van Gelre, die gravin-weduwe was van Kleef, en daarna Gravin van Blois was geworden, had het Land van Mechelen regelmatig verpand, o.a. aan haar echtgenoot, de Graaf van Kleef. Zo verpachtte zij, met andere goederen, het Land van Mechelen opnieuw in 1381 aan Karel van Immersele, die op zijn beurt weer gedeeltes overdroeg aan Jan van Calsteren en Rombout Beau. Arkel loste dit pand voor 11.200 Franse Schilden en een lijfrente, tezamen ongeveer 6900 nobel. In 1394 verpandde Arkel dit bezit, samen met andere eigendommen aan Otto van der Poerten, die dit in het hetzelfde jaar weer overdroeg aan Nicolaas Swaeff. Deze, en zijn latere erven, schijnen het Land van Mechelen in bezit gehouden te hebben tot 1428. In dat jaar droeg Jan van Arkel, moet goedkeuring van de familie Swaeff het Land van Mechelen over aan Jan II Heer van Wesemale, Fallais en Rummen, erfmaarschalk van Brabant voor 33.000 Franse Kronen of 14.190 Nobel.
Dit om de schuld te lossen, die Arkel, volgens zeggen van de Heer van Wesemale had, vanwege de kosten van gevangeschap en losgeld. Toen Jan van Arkel, namelijk, op aanspannen van graaf Willem VI van Holland door o.a. de heer van Zevenbergen in 1415 gevangen was genomen, werd hij in 1419 nadat hij van gevangschap in Gouda naar Zevenbergen was overgebracht aan hertog Jan IV van Brabant overgedragen, die toen, met Jacoba van Beieren heer van Holland was.
Dit wellicht, omdat Jan van Brabant dit in die tijd van weer opgelaaide Hoekse en Kabeljauwse twisten, in Holland veiliger vond.
Arkel werd toch weer overgedragen aan de heer van Wesemale. Deze betaalde daarvoor aan de heer van Zevenbergen 20.000 franse kronen of 8600 nobel.

Nicolaas trouwde met Gasparine de Weert. (Gasparine de Weert werd geboren in 1295.)

Nicolaas trouwde vervolgens met Leila Noltens, dochter van Engelbert Noltens en N.N. (Leila Noltens werd geboren omstreeks 1290.)