Valentinianus-I van Rome

  Algemene notities:

Flavius Valentinianus; 321-375 n.C.). Keizer van het West-romeinse rijk (364-375). Had belangstelling voor kunst en literatuur en schreef zelf een (niet bewaarde) bruilofts-cento. Enkele brieven van hem komen voor in de Collectio Avellana.
Plaats tussen de Romeinse keizers:
Na Constantijns' dood streden zijn zoons om de macht; ten slotte bleef Constantius II over (alleenheerser van 353 tot 361). Hij werd opgevolgd door Julianus, die door het leger tot keizer was uitgeroepen als enige in leven zijnde familielid van Constantijn.
Julianus is de laatste niet-christelijke keizer (361-363); Apostata wordt hij genoemd: de Afvallige. Hij was een vurig aanhanger van de oude religie en het neoplatonisme. Hij stierf na een korte regering op een veldtocht tegen Sapor, de koning van het Nieuw-Perzische Rijk. Jovianus, zijn opvolger, regeerde slechts een jaar. Daarop volgde Valentinianus I (364–375), die verschillende familieleden tot mederegenten benoemde.
De christenen waren onderling verdeeld en de Germaanse volksverhuizing betekende een ernstig gevaar van buitenaf. Valens, de mederegent voor het oosten, sneuvelde in 378 tegen de Visigoten bij Adrianopel.
Julianus (361-363) was de laatste heidense keizer. Tijdens zijn bewind werd de oude religie in ere hersteld. Christenen mochten hun religie blijven uitoefenen, maar moesten het bezit dat zij aan heidense tempels ontnomen hadden, teruggeven.[42] Volgens sommigen echter probeerde Julianus zelfs actief het gehele Christendom te bestrijden.[43]
Valentinianus I (364-375) en Valens (364-378) draaiden de pro-heidense maatregelen van Julianus weer terug.[44] Zij verboden bloedoffers opnieuw, maar ook daarna kwamen die nog wel voor. Het taurobolium in de cultus van Cybele, waarbij de gelovige werd gebaad in stierenbloed, werd na hun verboden juist vaker uitgevoerd, vooral door adellijke gelovigen.[45]
De keizers verboden dus enerzijds de verering van heidense goden, maar anderzijds zorgden ze wel voor onderhoud van tempels. In 376 werd bijvoorbeeld nog een tempel van Isis in Ostia hersteld door Gratianus (367-383), Valentinianus II (375-392) en Valens.[46] Deze tempels behoorden namelijk tot de opera publica, de openbare werken van de stad, en men wilde niet dat deze gebouwen in verval raakten.[47] Ook het opzettelijk vernielen van heidense tempels werd door de keizers ontmoedigd

Valentinianus-I trouwde met Justiana van Rome, dochter van Licinianus van Rome en Galla N.N., omstreeks 340. (Justiana van Rome werd geboren omstreeks 320.)

Valentinianus-I trouwde vervolgens met Marina Severa omstreeks 335. (Marina Severa werd geboren omstreeks 320.)